BOER ZOEKT VROUW 2015, AFLEVERING 10: DE BOEKENWEEK, CARRY TEFSEN, EEN GEHEIME AANWIJZING VOOR WIE IS DE MOL EN MEERDERE MENSEN DIE MIJ MOGEN BELLEN VOOR ADVIES.

Het was een goede dag voor de liefde. Het was een slechte dag voor Internationale Vrouwendag. En een goede avond voor de Boekenweek. Verder zitten er in dit verhaal een aantal gedichten verstopt. Tel ze op en die uitkomst is een geheime aanwijzing voor Wie is de Mol 2016. Spoileralert van deze recap: omdat er zoveel emoties in deze aflevering zaten, is dit een verhaal geworden dat zó lang is dat ze het volgend jaar integraal als Boekenweekgeschenk kunnen afdrukken. Het Boekenweekgeschenk is al belachelijk lang niet meer door een vrouw geschreven, dus dan hebben we dat probleem ook meteen opgelost. Het CPNB mag bellen.
Geweldich, skitterend, hartstikkene moai
Bij Tom waren de statafels uit de schuur gehaald, waren de mannen gescheiden van de vrouwen zodat de mannen konden praten over wielrennen, en de vrouwen over onderlinge vrouwenconcurrentie. Dat soort dingen kunnen in West-Friesland blijkbaar niet samengaan. Terwijl: koop als vrouw een racefiets en je weet dat het prima samen kan gaan. Maar goed, daar was geen tijd voor, want er waren broodjes beenham die Rimke in elkaar moest gaan zetten. Tot zover Internationale Vrouwendag. Je recht is nog altijd een aanrecht, zuster.
Kunnen we dan nu even doorspoelen naar Stoffel Visser uit Ypecolsgea en zijn ‘geweldich’ en ‘skitterend’ en ‘hartstikkene moai’? Wat een man! Wat een vader! En hij had Oranjekoek gehaald!!!
En oké, Tom was dan misschien niet zo goed met Internationale Vrouwendag, hij is wel supergoed met Internationale Schoonvaderdag (zet ’m in de agenda! 31 april is het weer zover!) Want hij nam een kat mee! Voor tegen de muizen! Jullie hebben het misschien gemist, maar in Friesland -wer’t de dyk it lân omklammet, lyk in memme earm har bern- heeft men de laatste tijd dus onwijs veel last van muizen. Ze vreten de grond kapot, en ons eens zo machtige, weidse land verpietert onder je voeten. Nog even en Friesland bestaat niet meer. Ja echt, zo erg is het. Er gaan geruchten dat ze alle Friezen gaan evacueren om elders verder te werken aan werelddominantie. De locatie is nog niet bekend. Enige voorwaarde is dat je er Oranjekoek moet kunnen krijgen en dat je er een fierljepsloot kunt graven.
Maar waar was ik? Oh ja. OMG EEN KITTEN TEGEN DE MUIZEN!!! Superlief van Tom!! En een stille hint aan Rimke dat hij erg van jonge poesjes houdt. (Nee Nynke, dit kun je niet typen.)
Verder kwamen de zussen van Rimke nog langs en vond de vader eigenlijk alles ‘geweldich’. Nou, ik vind u ook geweldich. Kunt u volgend jaar niet meedoen met Boer Zoekt Vrouw? TOP.
Zie je ik hou van je
En dan nu -in het kader van de Boekenweek- een gedicht. (Ik weet dat de poëzie zijn eigen week heeft en dat we die al hebben gehad, maar goed, dit komt me nu eenmaal tekstueel effe beter uit.) Een modern gedicht over de liefde. Nu zult u zeggen: maar er zijn al veel te veel gedichten over de liefde. Ik heb Knuffelrock-cd’s vol met dat geouwehoer, alsmede die dichtbundels die ze altijd bij de Grote Lijsters stopten en die nu onder de boekenkast liggen omdat de vloer een beetje afloopt en anders de kast niet recht staat. Nou mensen, dit is de nieuwe ‘Zie je ik hou van je’. Met je oor en je haar ervoor. Het heet ‘Hetty, kom in mijn armen’ van de Groningse dichter G. Geert:

Hetty
Kom in mijn armen
Ik verklaar je de
Liefde
Van mijn leven
Wil je
Gelukkig met mij
Worden
-Oh God, mag ik even mijn telefoon wegleggen?-
Je bent de liefste
Op het moment
In mijn leven
De liefste
Vrouw
Ik denk dat ik een
Lange Tijd
Gelukkig met jou kan
Zijn
En jij met mij
Hoop ik
-Daar gaan we wel vanuit. Je hebt allemaal lippenstift op je.-

Wat was het mooi he mensen? Zaten jullie ook allemaal met natte ogen? Zeg maar ja. Het was gewoon perfect en prachtig. Geert en Hetty 4Life en 4ever.
En Ada! Zoals Ada op de boodschap reageerde! Dat was toch bijna Dalai Lama-esque?!? ‘Dat heb je goed gedaan. Jij moest je hart en je gevoel volgen. Geert, het gaat om jou. En dat jij supergelukkig wordt.’
SCHRIJVEN JULLIE NOG STEEDS MEE?!?
Hotsternokke, ik heb niet meer zo zitten snotteren sinds ik met voorhoofdsholte-ontsteking The Notebook keek, een rode peper sneed en daarna per ongeluk in mijn ogen wreef.
Ik ween om bloemen in de knop gebroken, maar eigenlijk hoeft dat niet. Want de mannen zullen nu in polonaise bij Ada door de voortuin lopen. Ze zullen rozen in haar brievenbus stoppen en bij het volksdansen zullen ze elkaar de hele tijd aftikken omdat ze alleen nog maar met Ada willen dansen. Het komt helemaal goed met haar. En met een leuke frisse zestiger met een elektrische fiets en een museumjaarkaart en zo’n Kukident Kleefpasta-lach.
En ik vind dat Ada nóg meer verdient. Ik zie in haar wel een nieuwe Carry Tefsen. Jullie weten wel, die in ‘Op Goed Geluk’ twee vrijgezellen aan weerszijden van een kamerscherm zette en ze vervolgens vragen liet stellen als ‘als je jezelf met een stuk fruit zou moeten vergelijken, wat zou je dan zijn?’ Ik denk dat Ada dit ook goed kan. Wellicht nog beter dan Carry, en die heeft de lat hoog gelegd. Dus Omroep Max: geef Ada een datingshow voor vijftigplussers. Dat lijkt me sowieso een enorm leuk format. Jan Slagter: je mag me bellen. Want zoals Ada zegt: ‘De liefde, daar gaat het om.’ En hoewel het een agrarisch cliché is, zeg ik toch: een waarheid als een koe.
En toen reed Geert helemaal naar Uden -want daar brandt nog licht- om aldaar de complete familie van Hetty te zien, waaronder haar ex, Tiny van Son van Van Son’s Eethuis in Schaijk (ik lees dus ook het Brabants Dagblad. Alles om jullie op de hoogte te houden.) Hetty haar interieur deed een beetje denken aan een sjieke homo-sauna, met overal gezellige lichtjes en Griekse beelden. Alhoewel: niet dat ik elke week in een sjieke homo-sauna kom, dus wat weet ik daar eigenlijk van? Gelukkig klikte het heel goed met de familie van Hetty. Het was volgens Geert allemaal ‘mopje, geintje, grapje, lachen, humor’. Nou, meer heb je toch niet nodig?
Jij bent mijn schorseneren
Het regent en het is november. Weer keert het najaar en belaagt het hart, dat droef, maar steeds gewender, zijn heimelijke pijnen draagt.
ENFIN
Welkom op Schouwen-Duivenland, waar onze vriendinnen uit de Scandinavische arthousefilm inmiddels op het punt stonden zichzelf in de Noordzee te verdrinken. Na extra lang logeren en alle gelegenheid om elkaar te besnuffelen en te observeren was Bertie nog niet verder gekomen dan ‘bij die voel ik me het meest op mijn gemak’. Nou, dat klinkt als ‘van alle groenten uit de vergeten groenten-box van de biologische winkel vind ik schorseneren het minst vies.’
Het contrast met de gevoelens van Esther konden eigenlijk niet groter zijn. Want zij ziet Bertie niet als schorseneren, maar als de mooiste stronk broccoli van de hele biologische zaak.
Katherine veinsde nog dat ze ook graag door zou willen, maar die had -zoals die andere Zeeuwen zouden zeggen- haar handen op de heupen maar haar hoofd al bij de deur. De deur in Nijmegen, alwaar ik haar ook een polonaise vol leuke vrouwen gun, die allemaal wel een gesprek gaande kunnen houden en hun gevoelens onder woorden kunnen brengen.
We spoelen even door. Bertie ging op visite bij de ‘cleanparents’. Dat woord was al vreselijk. Daarna hield ze tijdens de lunch een monoloog over motorblokken. Wat was dit? Een oude aflevering van ‘De Heilige Koe’? Het blijkt: communiceren gaat Bertie gewoon het beste af wanneer ze mag praten over dingen met cilinders. Eens kijken of ze in Berlijn genoeg V-snaren hebben om de conversatie gaande te houden.
Een anus in je gezicht
Ik zocht een gedicht over paarden en katten en een kattencamera, maar het blijkt dat noch Gorter, Vasalis of Neeltje Maria Min zich daaraan heeft gewaagd. Wellicht omdat WELK WELDENKEND MENS HEEFT ER NOU EEN KATTENCAMERA EN EEN APP OP ZIJN TELEFOON WAARDOOR ZE ALTIJD VIA DE CAMERA KAN ZIEN WAT HAAR KATTEN AAN HET DOEN ZIJN?!?
Als man ren je toch meteen weg? Helemaal na die paardenwand vol met foto’s van stomme knollen die allemaal heel speciaal voor haar zijn. Die foto’s van haar overleden vriend snap ik totaal, en ik vind ook dat Jan daar zijn Texelse bek over moet houden. Ze kan heus wel helemaal voor je gaan, pannenkoek. Die liefdes kunnen heus wel naast elkaar bestaan. Nee, je loopt weg vanwege alweer een blauwe coltrui, of vanwege 4 (!!!!!) katten die allemaal de hele tijd in je persoonlijke ruimte gaan zitten en met hun anussen over je gezicht wrijven om zo hun territorium af te bakenen. (Al zou ik wel die foto’s uit de slaapkamer verwijderen. Ik bedoel, hij hoeft niet toe te kijken terwijl jij sweet sweet love maakt met zijn voormalige verloofde.)
Genoeg wegloopargumenten, maar de overleden verloofde mag dat niet zijn. Bepaal jij dat, Nynke? Ja, hier wel.
Sowieso mag Rianne ook weglopen hoor, want hoe Jan zat te ZEIKEN over een op rood staand stoplicht dat was echt BUITENPROPORTIONEEL EN VOLKOMEN IDIOOT. Je bent fakking hell een man in de bloei van zijn leven, niet ze zeikerige babyboomer die doet alsof iedereen op aard’ hem tegenwerkt.
Maar goed. Hij komt van Texel. Wat weet hij nou van het leven. Hij weet alleen hoe je een schaap uit onmacht haalt.
Ik ben blai
Ik keek naar Nancy, Theo, de moeder van Nancy met de blauwe kleurspoeling en de dochter van Nancy en ik dacht: er zitten echt te veel Noord-Hollanders in dit seizoen. Dat geknauw en ‘ik ben blai’ en ‘jai betekent veel vor mai’, dat horen we al zeven dagen per week bij de TROS. Bij het Muziekfeest op het Plein of De Zomer Voorbij of De Winter Voorbij of De Zus Van Jan Smit Presenteert Een Hitparade. Ik word helemaal gehersenspoeld door dat lelijke accent. Ik snakte om de vijf minuten naar Stoffel Visser en zijn ‘wat bisto leaflik rizende simmermoarn’.
Verder weet ik echt niet wat ik over Theet en Nens moet zeggen. Ja, dat er dingetjes groeien en komen en dat er steeds meer gegiecheld wordt. En dat Theet wel handjes wil vasthouden maar dat Nens zich niet zo makkelijk gewonnen geeft. En wvttk: Is Nancy de Imelda Marcos van Noord-Holland?
Volgende week belooft erotisch vuurwerk. Dat doet zo’n citytrip met je. Even weg van de koeien, de kuilbulten, de kattencamera en de cleanparents. Daar kikkert elke prille relatie enorm van op.