BOER ZOEKT VROUW 2015, AFLEVERING 7: DE WEDUWENTROOSTER, MELANIE GRIFFITH, EEN OMGANGSREGELING EN EEN VISSTICK MET OGEN.

Nou. Ik leerde recentelijk dat dit wat ik al jaren doe dus een ‘recap’ heet. Ik vind dat machtig mooi. Dit is geen geouwehoer mensen, dit is een recap. Ik kreeg deze week daarnaast een mail van het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid dat ze mijn site wilden opnemen in hun webarchiveringsproject. Ik verzin dit niet. Zodat mensen die hun scriptie schrijven over televisie hier interessante informatie vandaan kunnen halen. Ik vind dat echt machtig mooi en hilarisch tegelijk.
Enfin. Dit is een gearchiveerde recap dus. Van een aflevering waarin de emoties hoog opliepen en de penisgrappen welig tierden. Ik bespreek de aflevering hieronder. Pas op: bevat spoilers. Spoiler: het is een vrij lang verhaal geworden.
Ze draait zich om in haar schoudervullingen
Bij Tom kreeg mijn anders zo vitale feministenhart een flink infarct te verduren. Onze hunkerbunker had zich de afgelopen weken geprofileerd als een moderne boer: Gel in zijn haar, een overall waar aan af te lezen valt dat hij prima wasmiddel gebruikt (en zijn overalls strijkt) en een interieur dat het best te omschrijven valt als ‘vrouwvriendelijk-trendy-met-behang-waar-je-spontaan-een-epileptische-aanval-van-krijgt’.
En Tom is een jongen van de jaren ’80, de jaren van de drie M’s: Margareth Thatcher, Madonna en Melanie Griffith in de film Working Girl.
Daar moet zo’n jongen toch iets van meekrijgen, zou je zeggen. Dat verandert je zicht op de maatschappij, zo’n decennium vol vrouwen met een eigen carrière.
Maar ergens in die woelige jaren tachtig was er één West-Friese boerderij die moedig weerstand bood aan al die vrouwen die zichzelf wilden ontplooien, en daarom zijn Rimke en Leonie nu veroordeeld tot het zetten van koffie en het bakken van eieren.
Waar op zich niks mis mee is. Ik zet zelf ook heel veel koffie. En ik bak ook wel eens een ei. Maar ik ben in mijn vrijgezelle jaren nooit de kroeg ingestapt met het idee: ‘Ik zet nu al zo lang mijn eigen koffie. Daar is toch niks aan? Had ik maar iemand die voor mij koffie zou willen zetten. Dat zou echt awesome zijn.’
Waar ik maar mee wil zeggen: DOE NIET ZO ACHTERLIJK ONGEËMANCIPEERD, TOM!!! MELANIE GRIFFITH DRAAIT ZICH OM IN HAAR SCHOUDERVULLINGEN!!!
Vooral zin hebben in het feit dat er straks iemand is die koffie voor je zet. Shot de fok op zeg. Je hebt zin in een vriendin omdat je dan iemand hebt om tegenaan te kruipen. Om je hartje mee te delen. Om je tulp ergens in te kunnen steken. Om niet meer alleen naar een bruiloft te hoeven en nooit meer alleen op een rouwkaart te hoeven staan. Niet omdat je dan een slaaf hebt die de catering van je schaftkeet op zich neemt.
Los van dit alles heb ik ook het gevoel dat de twee meiden elkaar niet echt liggen he? Of beter gezegd: volgens mij heeft Leonie een schurfthekel aan Rimke. Die rolt de hele tijd met haar ogen wanneer Rimke iets zegt. Kijkt naar buiten als ze tegen haar praat. Is sowieso niet geïnteresseerd in wat er uit dat Balkster snaveltje komt. (Rimke komt uit Balk, dorp van De Luts en De Treemter, red.). Terwijl ik altijd heb geleerd dat, wanneer er iemand met een Fries accent praat, je dan luistert. Want mensen met Friese accenten zeggen altijd interessante dingen. Denk maar aan Foppe de Haan. En Pieter Sjoerds Gerbrandy. En zanger Rinus. En Koning Redbad.
Kortom: ik zit nog in Team Rimke. Maar Rimke, als je van Tom straks alleen maar koffie mag zetten, dan kom je maar gezellig terug naar Balk hoor.
(Los van dit alles lazen wij deze week in de roddelbulletins dat Boer Tom in een lingeriewinkel is gesignaleerd. Samen met LEONIE VAN BOER JOS UIT HET VORIGE SEIZOEN OMG!!! Daarna verklaarde de vader van Leonie dat er niks van waar was, maar goed, mijn vader weet ook nooit wat ik uitspook of waar ik uithang of met welke knakker ik onderbroeken sta te passen dus wat zegt dat.)
Een dode muskusrat in je gezicht
Bij Jan had ik deze aflevering de hele tijd zin om met mijn hoofd tegen de salontafel te beuken. Waarom dan, Nynke? Nou:
1. Jan zette zijn vrouw op een weegschaal. Hier in huize De Jong sloeg de man zijn hand voor het hoofd. Dat is dom, Jan. Nooit een vrouw vragen naar haar gewicht!! Nooit zeggen dat ze op een weegschaal moet staan!!! Ook al is het alleen maar om de lammeren te wegen MAAKT NIET UIT!!! Gewoon niet doen!!!! Voor je het weet roept ze ‘vind je me te dik ofzo?!?’ en uit die retorische mollenklem heeft geen enkele man zichzelf ooit weten te bevrijden.
En 2. Het was de aflevering van de vieze grappen. Want hahaha, ze gingen worst maken en hahaha dan kun je net doen alsof je het over worsten hebt, maar eigenlijk heb je het dan over penissen, want een worst lijkt een beetje op een penis en dat is natuurlijk hilarisch want de vrouwen zijn natuurlijk heel benieuwd naar Jan zijn penis en hahahaha en de seksuele spanning spuit eruit. Welkom in groep 3, mensen. Hartelijk welkom. Nou Jan, vertel dan eens: heb je dat halffabrikaat tussen je benen ook in de Mexicaanse gehaktkruiden gehangen of doe je dat alleen bij je echte worsten?
En 3 EN DAT IS MISSCHIEN NOG WEL DE ERGSTE!!!: Marieke sprak bij het worstenmaken het traditionele zeikerige vleeseetargument uit: als ik niet zie dat het ooit een beest is geweest, eet ik het, als het nog op een beest lijkt, hoef ik het niet.
Bij dit soort uitspraken krijg ik altijd zin om de vrouw in kwestie met een dode muskusrat in het gezicht te slaan. Een dood beest is een dood beest. En beesten worden gefokt om uiteindelijk geslacht te worden zodat jij ze op kunt eten. Dat is hoe het werkt. Als je dat niet leuk vindt: word dan vegetariër. Ga niet zo halfbakken zitten janken wanneer de vis op je bord nog ogen heeft. Een visstick heeft ook ooit ogen gehad. Je zou het niet zeggen, maar het is wel zo. Sterker nog: ik hoorde laatst dat ze levende vissticks in een bak met paneermeel gooien en ze daarna met een koekenpan doodslaan. Het is echt waar. Ik weet alleen niet meer of ik dat nou in een aflevering van de Keuringsdienst van Waarde zag, of tijdens een intense LSD-trip.
Wees maar gerust mijn kind
Mary moest weg en ze had mijn blog van vorige week aandachtig gelezen, want het was goed zo en ze had er vrede mee. Terwijl je aan haar ogen zag dat ze onder tafel de nagels in de handpalmen sloeg en wanhopig aan honden met zonnebrillen probeerde te denken, om maar niet te hoeven huilen. (Dat met die honden met zonnebrillen werkt bij mij altijd als een tierelier.)
Ik denk dat het ook beter is zo, Mary. Ik denk namelijk niet dat Geert de enige man in Nederland is die om jou kan geven. Ik denk dat er heel veel mannen om jou kunnen geven. Iets rustigere mannen, die graag met jou een eindje elektrisch gaan fietsen en met jou in matchende stresslessfauteuils willen zitten of naar de Open Monumentendag gaan en dan allemaal interessante weetjes voorlezen uit de folder.
NU WE HET DAAR TOCH OVER HEBBEN:
Ik was zondagochtend te gast in het radioprogramma Zondagsgasten van RTV Noord-Holland, en daar zat ik naast Imre die in het Muiderslot werkt. Daar hadden ze de avond ervoor erotische rondleidingen gegeven. Over seks in de Gouden Eeuw. Nou, mijn interesse had hij. Helemaal toen hij vertelde over de weduwentrooster.
Het zit zo: in vroeger tijden was het not done dat je als weduwe een jongere vent aan de haak sloeg. Daarom kregen vrouwen in die tijd dan een weduwentrooster. Dat kon twee dingen betekenen: 1. een kleine negerslaaf (ik verzin dit niet. Veroordeel me nu niet aub, ik ben ook voor een nieuwe Zwarte Piet, wees maar gerust mijn kind) of 2. een glazen penis die je met warm water kon vullen.
Ik wil deze info gewoon even delen met Mary en verder niks.
Gebeurde er verder nog iets bij Boer Geert? Oh JAZEKER. We kwamen erachter dat Hetty’s ex bij Hetty weg is gegaan omdat hij bij nader inzien toch op mannen viel. Ik vind dit nogal wat. Een soort Bruce Jenner. Of is die alleen transgender? Ik weet het ook niet meer. Wel opmerkelijk dat je nu dus merkte dat Geert in de dagen daarvoor werkelijk níks aan zijn vrouwen heeft gevraagd. Want blijkbaar had Hetty dit onderwerp al wel eens in de groep gegooid, maar ging niemand daar toen op in. Ik denk zoiets: ‘Hee jongens, ik wilde jullie even vertellen dat mijn ex tegenwoordig homoseksueOOOH FRAUWEN KIEK NOU EENS NAAR DIE BOERNKOOL IST NIET SKITTEREND!?!’
Een shovel met een laadschop en snel een beetje
Bij Bertie had Katherine een uitvoerig excelbestand gemaakt waarin stond wie wanneer met Bertie een gesprek mocht hebben en hoe lang dat gesprek dan precies zou mogen duren. Een soort omgangsregeling. Heel goed, Katherine. Komt die knutselige inborst ons toch nog van pas. Deze keer was het de beurt aan Ciska. Ze gingen naar het strand. Nu zit het haar van Ciska al weken alsof ze op het strand te lang dezelfde kant op heeft gelopen, dus dat kwam goed uit.
Wat niet goed kwam, was het gesprek. ‘Uit wat voor gezin kom je?’ vroeg Bertie, wanhopig zoekend naar iets van interactie. Het was wederom allemaal vreselijk en ongemakkelijk en Scandinavische arthousefilm-achtig, maar gelukkig vond Ciska dat ook en liet ze Bertie voor wat het was. Doei Ciska.
Die andere twee proberen dapper stand te houden maar dat lijkt me vooral omdat Katherine me zo’n type lijkt dat coute que coute af wil maken waar ze aan is begonnen (ze heeft dat met knutselen én met relaties) en omdat Esther gewoon supermegaverliefd is, ook al snapt niemand eigenlijk wáárom in godesnaam. Ik denk dat Esther eerder superduperverliefd is op het idee nou eindelijk uit de kast te zijn, dan dat ze superduperverliefd is op Bertie.
Los van dit alles heeft Bertie nog altijd geen eten in huis. Nu weten we uit de roddelbulletins inmiddels ook dat Bertie achter haar huis een pakhuis heeft staan dat tot de nok toe gevuld is met geld. Dat wetende: Bertie, regel gewoon een assistent die één keer per week met de shovel naar de supermarkt rijdt, een hap uit de gevel rijdt en zo -hoppa- met de laadschop een greep in het assortiment doet.
Hardhandig scrubben
Theet. Klaagde ik de afgelopen weken nog steen en been dat het leven bij Theet zo saai was dat zelfs de koeien een winterslaap overwogen; deze week was het all about Theet. Wie we daarvoor moeten danken? Ria. De vermoeidheid en de emotionele rollercoaster braken haar. En hóe. Zoals iemand in mijn whatsappgroep zei: het is niet echt een knappe huiler he?
Enfin, Ria dus janken. En snothuilend praten. Wat niemand verstond. Waarom? Omdat ze niet genoeg voor hem voelde. Serieus, ik heb nog nooit iemand zo zien janken om een gebrek aan gevoelens. Moet je nagaan hoe het zal gaan wanneer zij wél de love of haar life tegenkomt. Theo probeerde uit man en macht de emoties te kanaliseren, maar helaas kwam hij qua troosten niet veel verder dan iets wat leek op het hardhandig scrubben van Ria haar bovenarm. Daarna ging hij schoffelen en moest hij zelf ook een beetje huilen.
Het was echt oprecht allemaal heel aandoenlijk.
Nou. Er daar zat Nancy dan. Als laatste over omdat niemand verder nog met Theo wilde. En dat wil je niet, als vrouw. Je wilt een catfight zoals bij Tom (of althans, die hangt daar onwijs in de lucht) en dat jij dan de winnende cat bent. Je wilt niet de winnende cat zijn omdat alle andere catten hun interesse verliezen in het muizenkadaver waar jullie om vechten.
Enfin. We zien allemaal waar dit op uitdraait: Theet moet met zijn broer op citytrip. Erwin en Ronald, samen in een stapelbed in Gent of Brugge ofzo. Samen op stap. Samen genietend van de kazen van de streek. Wat denk ik wel mooie tv gaat opleveren, maar wat niet bevorderlijk is voor Theet zijn liefdesleven.
Daarover volgende week meer, alsmede Jan die Marieke een lekker ding noemt en ongetwijfeld een koude oorlog tussen Leonie en Rimke. Kan niet wachten.