BOER ZOEKT VROUW 2015, AFLEVERING 4: NIEUWS UIT DE NATUUR, EEN SCHAAP IN ONMACHT, VERSCHILLENDE PRATENDE PAARDEN EN EEN KERMIS IN DE VIJFDE VERSNELLING.

Hoeveel afleveringen moeten we nog? Ik stort na elke aflevering uitgeput ter aarde. Dat mogen jullie best weten. Kapot van de slaap. Maar ja, er moet geschreven worden. Vandaar dat ik zojuist bij gebrek aan cocaïne een heel pak waspoeder heb opgesnoven. Ik hallucineer nu knuffelberen die door een groene weide lopen, maar dat heb ik er wel voor over.
‘De vrijblijvendheid is weg’ zei Yvon in haar introtekst, ‘en dan plots is alles mogelijk.’ Daar was ik eigenlijk al de draad kwijt. Hoezo is dan alles mogelijk? Als het vrijblijvend is, is toch alles mogelijk? Niets moet, alles mag, zeg maar? Godskanonne Yvon, wat is dit? De Happinez? Is dit een ansichtkaart die je uit de Flow kunt knippen waar ik niks van snap? Je maakt het er allemaal niet gemakkelijker op.
Nieuws uit de Natuur revisited
Rimke!!! Qua Boer Tom zit ik keihard in het Team Rimke- kamp. Zijn er al #TeamRimke t-shirts? Zo niet: kan iemand dat eventjes regelen? Rimke is de beste, want die is Fries en houdt van drank. Ben ik een patriot? Jazeker mensen, enorm. Met een Fries meisje kun je nu eenmaal nooit de fout ingaan. Die zijn gezellig, hebben een stem die je overal bovenuit hoort en die krijgen nooit genoeg van een coverband die Bon Jovi speelt. Zo zijn we. En we hebben ook nog een gemeenschappelijke Facebookvriend, dus FOK DIE ANDERE TWEE. TOM, KIES VOOR RIMKE!!!
EN IK ZIE NU OP FACEBOOK DAT ZE OOK NOG EENS EEN RACEFIETS HEEFT!!! TOM VERDOMME DIT IS JE DROOMVROUW!!!
Tom speelde deze aflevering succesvol ‘Nieuws uit de Natuur’ na. In mijn herinnering presenteerde Bas Westerweel dit vroeger, maar Wikipedia leert mij dat hij juist School TV Weekjournaal presenteerde. Ik ben nu een beetje in de war, want ik zie Bas nóg enthousiast met zijn handen de pieren uit de grond trekken. En dat hij dan zijn smerige klauwen bij de camera bracht, en zei: ‘kijk, dit leeft er allemaal in de grond’.
Maar ik had vroeger een enorme kindercrush op Bas Westerweel, dus misschien projecteerde ik hem wel in alle tv-programma’s. Of misschien snoof ik vroeger ook al waspoeder, ik weet het niet. Ik ben hele stukken jeugd kwijt.
ENFIN. Waar ik naartoe wilde: Tom zat ook lekker met zijn handen in de grond om te laten zien hoe je een tulpenbol plant. Leonie vond het allemaal enorm interessant, want die had nog nooit een tulpenbol in de grond zien liggen. Nou Leonie, Bas Westerweel zou nu een klont aarde tegen de lens van de camera duwen en zeggen: ‘kijk, een tulpenbol! Hij lijkt een beetje op een enorme spruit, en in de oorlog aten mensen ze, om in leven te blijven. Interessant he? In je Nieuws Uit De Natuur-werkmap vindt je een paar lekkere recepten met tulpenbol.’
Om nog even door te gaan op Leonie: Die moet een beetje oppassen met haar passief-agressieve opmerkingen. ‘We lijken totaal niet op elkaar. We zijn allemaal compleet verschillend.’
Gelukkig spreek ik vloeiend Vrouws, en weet ik dat ze eigenlijk zegt:
‘Ik snap niet waarom Tom die twee andere geiten heeft uitgenodigd. Ze zijn echt veel te dom slash te luidruchtig of misschien wel allebei. Hij kan beter krijgen. Mij bijvoorbeeld.’
Trap er niet in Tom. Ze reageert dan misschien extreem enthousiast wanneer je over kinderen begint, maar dat komt alleen maar doordat ze al een excelsheet heeft gemaakt met daarin alle kosten die een kind met zich meebrengt. Inentingen. Kinderopvang. Snoetenpoetsers. Die vrouw is overal op voorbereid.
Een paard en een cv-ketel
De vrouwen van Theo hadden het niet gemakkelijk. Ria kon bijvoorbeeld geen afscheid nemen van haar paard.
(Ik heb nooit medelijden met paardenvrouwtjes. Paarden zijn prima, maar volwassen vrouwen die doen alsof hun paard hun beste vriendin is, moeten zich echt eens na laten kijken. ‘Ja maar hij snapt me echt! Hij voelt hoe ik me voel.’ Shot de fok op. Het is een knol. Hij snapt alleen hoe je suikerklontjes eet en hoe je moet huppelen wanneer Wibi Soerjadi pianospeelt.)
Ria was verder helemaal happy, wat we niet van Sandra kunnen zeggen. Die had ‘niet zoveel te vertellen’. En niemand vroeg haar iets. En Theet had alleen maar oog voor Ria en Nancy. Sandra begon uit pure armoede maar over cv-ketels. ‘Dat was al op het nieuws!’ riep iemand. ‘Maar het staat nu pas in de krant!, riep Sandra. Je hoorde haar denken: ‘Hou je bek! Gun me dit! Gun me iets! Vraag anders eens iets over mijn gekke armpje! Ik zit verbaal hier helemaal klem verdomme!!!’ (Sandra, als ik jou was zou ik gewoon aan de droks gaan. Gewoon helemaal los. Je hebt toch niks meer te verliezen en zo heb je zelf in ieder geval nog een paar leuke dagen. Het is maar een tip. Lekker de hele nacht met dat armpje van je in een kroonluchter hangen. Je knapt er echt van op.)
Theo was ondertussen te druk met het opwarmen van de bami en het bakken van een ei voor bij diezelfde bami dat hij niet doorhad hoe één van zijn vrouwen de wanhoop nabij was. En dan de trots waarmee hij die opgewarmde bak TREURNIS op tafel toverde. Alsof ‘ie Robert Kranenborg zelf was.
Een kermis in de vijfde versnelling
Bij Bertie gaat alles nog een ietsiepietsie tikkeltjepikkeltje moeizaam. En dat komt niet door Katherine. Zij speelt met verve wat wij thuis ‘de kermis in zijn vijfde versnelling’ noemen. Het gesprek op gang houden. Dingen vragen. Blijven kletsen. BLIJVEN KLETSEN. Tot je zelf knetterende koppijn hebt gekregen van al die hysterie en je geen meter bent opgeschoten. De rol van kermis in zijn vijf is een zeer ondankbare.
Maar Bertie was extreem tranquilala, nam nul initiatief en deed helemaal niks. Die kwam pas los toen ze alle naakte platen in haar slaapkamer kon showen. Expliciet bloot krijgt haar tong wel los. (Kaboem-tsjing.) Maar toen er eten op tafel moest komen, pakte ze wederom niet door. Pizza halen? Pizza zelf bakken? Stamppot? Ja wat? JA WAT?
Toen ze bij de paarden gingen kijken, zag je dat deze paarden haar wél doorhadden. Je zag ze denken: ‘Rot op Bertie. Je gebruikt ons alleen maar als conversation starter. Maar we zijn beter dan dat. We verdienen meer. Kijk ons hier nou eens staan, in onze natgeregende pekskes. Het leven is hier een HEL maar dat mogen we zeker niet zeggen he? Andere paarden mogen tenminste dansen op Wibi Soerjadi. Wij mogen hier alleen maar staan. Rot op met je wijven en je paraplu’s.’
(Ik heb echt te veel waspoeder op.)
De ster bij Bertie is overduidelijk de hond, die me nogal aan mezelf deed denken. Een gek neusje, lekker ’tongtastelijk’ en altijd bedelen om eten. Een prima hond, als je het mij vraagt.
Niks zegt ‘seks en erotiek’ zoals een blauwe coltrui
Ooooh wat heeft Jan een stel vréselijke vrouwen op visite op Hoeve Vrij & Blij. En dan heb ik het nog niet eens over die blauwe coltrui. (Ik moet indruk maken op een leuke man. Ik zal iets aantrekken waar mijn vrouwelijke vormen het beste in uitkomen. Ik dacht zelf aan een blauwe coltrui. Want dan kleur ik ook nog eens leuk bij de badkamer. En niks zegt ‘seks en erotiek’ als een blauwe coltrui.)
Dat gegil de hele tijd. En dat gegiechel. Alsof de Chippendales optreden op de Huishoudbeurs. Niet te doen. Dames, doe maar niet. Jan vindt jullie sowieso leuk. Het zou daarom aardig zijn als jullie de jacht nog een beetje open houden. Een beetje hard to get spelen aub. Laat hem maar zweten.
Maar jullie werpen zich al aan zijn voeten als ware jullie een stel schapen in onmacht.
Verder vond ik de scene in de melkput er weer eentje uit de categorie ‘dat zei mijn vrouw vannacht ook’. Er zoog iets niet en ze moesten heel hard aan een stel uiers trekken. Voor mensen met een te grote fantasie zijn dit soort scenes gewoon niet te doen.
Ja, Jan is een lolbroek, maar dan wel op een leuke manier.
Supermegaonpasselijk
Mensen. Ik kan het gewoon niet meer aan. In deze tien seizoenen Boer Zoekt Vrouw waarvan ik werkelijk élke aflevering heb gekeken, heb ik dit nog nooit meegemaakt: echt fysieke weerstand jegens een boer. Echt supermegaonpasselijk worden van iemand. Met de vingers in de oren in de keuken gaan staan en wachten tot hij weer uit beeld is. Eng dromen. Zwetend wakker worden. Het vertrouwen in De Man compleet kwijtraken.
Geert heeft het voor elkaar.
Alles wat hij zegt, klinkt goor.
Want alles wat hij zegt, bedoelt hij ook goor.
Het gaat de hele tijd over voelen en proeven en smikkelen.
En ze hunkeren naar hem, naar Boer Geert.
Al hebben ze wel allemaal hangende puntjes.
En dat gelebber de hele tijd. En met iedereen.
Het ging over ‘verse worst’ en ik dacht al aan het ergste.
Bleek dat die worst godzijdank voor in de soep was.
Zoals iemand in mijn BZV-whatsappgroep zei: als iemand zijn piemel pakt is zij sowieso door naar de volgende ronde.
Op dat moment likte ik in paniek de bodem van het pak wasmiddel schoon.
Maar ook aan deze idylle gaat een einde komen. Want Mary was nu al een beetje jaloers dat Geert élke vrouw enthousiast bij de prammen pakt. Dus ik hoop dat hij volgende week in zijn gezicht gespuugd wordt ofzo. Dat zou fijn zijn. En een hele opluchting.
Want als zij het niet doen, doe ik het.
Maar nu eerst: Utopia kijken.